navin robins அவர்களின் சவால் கவிதை -- நான் இறந்து போயிருந்தேன்

தெம்மாங்கு பாடி, உயிர் கொடுத்தார்கள் வாஞ்சையில்,

 

எனக்கு, காளை பூட்டிய ஏர் உழுத நஞ்சையில்;

 

நெகிழ்ந்தேன் நான் அவர்கள் காட்டிய அன்பெனும் உரத்தில்,

 

இசையான தெம்மாங்கு சுரத்தில்;

 

தென்றலின் இசைக்கு தலையாட்டி மகிழ்ந்து,

 

வளர்ந்தேன் நான் நித்தமும் வளர்த்தவர்களை நினைந்து;

 

பருவமடையும் நாள் வந்தது, பூவாக விரும்பிய நான் நாத்து,

 

என் கால்களில் வந்தடையும் காவிரியை எதிர்பார்த்து;

 

வரவில்லை காவிரி, தரவில்லை தண்ணீரை பரவி;

 

மனம் சோராமல் காத்து நின்றேன் வயல்வெளியில்,

 

நிலவோ தேய்ந்து வளர்ந்தது நாளொரு வண்ணமாய் வான்வெளியில்;

 

அப்போதும் உயிர் கொண்டுதான் இருந்தேன் ஆனால்,

 

நான் இறந்துதான் போயிருந்தேன் எனக்கு உயிர் கொடுத்தவர்,

 

என் நிலை கண்டு தன் உயிர் மாய்த்த பின்!

 

Link to post: http://thamizhamizhdham.blogspot.com/2010/10/blog-post_3460.html